Een héle dag lang……

Het idee is geboren uit onvrede…..onrust….ongeduld en al die gevoelens waar de meeste ondernemers en perfectionisten mee te kampen hebben:

Een coachtraject:

Het komt nóóit uit: Iedere twee weken een afspraak inplannen, tijd vrijmaken terwijl er een berg werk ligt te wachten en de overvolle agenda sowieso geen enkele ruimte laat voor mezelf. Om de andere week op de dinsdagmorgen eerst naar de coachpraktijk, auto daar kwijt zien te raken en ‘krampachtig ontspannen’ in het ritueel stappen van de luie stoel, koffie en de onvermijdelijke vraag: ‘ én?..Hoe ging het?..’

De coachsessies zijn echt wel nuttig voor me en ik wil me écht committeren: Ze geven me handvatten om het overzicht –terug- te krijgen en ruimte voor nieuwe ideeën te maken. Bovendien is het fijn om te sparren met iemand die wat afstand heeft en geen ongevraagde adviezen geeft maar alleen naar de logica kijkt en hoe het voor MIJ werkt!

Het lastigste vind ik zelf, om aan het begin van iedere sessie, weer de draad op te pakken en opnieuw in ‘de flow’ te komen. Even ‘aarden’ en in de bubbel glijden… rust in m’n hoofd krijgen en met de coach tot de kern van de zaak komen.
Eenmaal op dreef, vliegt de tijd en heb ik het idee dat ik ‘net lekker op gang’ ben als de onverbiddelijke klok me verteld dat de sessie weer is afgelopen….: Weer twee weken wachten terwijl ik –tijdens het ‘deurgesprek’ naar m’n gevoel nét even meer tijd nodig heb…

Als ik de deur van de praktijk uitstap en naar m’n auto loop, neemt de hectiek van alle dag me meteen weer in beslag en de telefoon vecht met het verkeer om m’n aandacht. De werkdag laat geen ruimte om verder te reflecteren en als ik ’s avond thuis kom, is de coachsessie alweer vér naar de achtergrond gedrongen, net als de motivatie om m’n oefeningen te doen…

Nu, op de helft, na 4 sessies en 8 weken levert het me stress op als ik naar de inefficiëntie kijk en ik me besef dat dit nóg eens 8 weken gaat duren.

Er is in mij, écht wel een verandering ingetreden maar ik begrijp ook steeds beter dat ik 50% van de sessietijd ‘verlies’ en het complete traject van 8 sessies, me minimaal 16 weken (!) in die duffe coachruimte kost…

Wat nou, als ik nou eens een hele dag vrij zou nemen, lekker onderuit in een luie stoel, op m’n eiland of in een andere prachtige omgeving, ongestoord zou kunnen praten over alles wat me dwars zit met m’n carrière of filosoferen over mogelijkheden en onmogelijkheden in het leven? M’n relatie, familie…Mezelf?..

Lekker eten, drinken, relaxed even de natuur in of juist kletsen voor de open haard…: Ongedwongen ‘werken’ aan m’n zelfontwikkeling en de batterij weer opladen!

Doordat er rust is om echt ‘de diepte in te gaan, komen er al snel nieuwe inzichten! In de loop van de dag is de richting me duidelijk geworden en heb ik een plan! Met de tips en de oefeningen heb ik ook handvatten om de verandering in te zetten en vol te houden.

’s avonds geen file of tijdsdruk maar gewoon in de bubbel blijven en alles laten bezinken! Na een geleide-meditatie, lekker slapen en dan de volgende dag pas na het ontbijt, weer deelnemen aan de echte wereld……

1 hele lange nuttige dag coaching…(klik)    In plaats van 16 weken…