Wat ik leer van bomen..

Van bomen leer ik altijd het meeste.
Ik respecteer ze als ze in dorpen of in families leven, in bossen of in parken, maar ik respecteer ze nog meer als ze in afzondering leven.
Ze zijn als solitaire individuen.
Niet als kluizenaars die zich afzonderen vanwege een zwakheid, maar als belangrijke, op zich staande personen, zoals Beethoven of Nietzche. In hun hoogste takken fluistert de wereld en hun wortels rusten in het oneindige; maar ze staan daar niet zomaar,
ze strijden met al hun levenskracht voor één enkel ding:
Voldoen aan hun eigen maatstaven, volgens hun eigen wetten
en terwijl ze hun vorm ontwikkelen, stellen ze alleen zichzelf voor.

Niets is heiliger, niets is deugdzamer dan een sterke, mooie boom.

Herman Hesse

± 1920