Australisch dilemma

What’s on my Messy-Mind:

What’s on my Messy-Mind

Australisch Dilemma

Ik durf niet te beslissen. 

Over studie, werk, relatie, sport, eten, schoenen.. noem het maar op.
Met twee voeten die sprong in het diepe maken.
da’s hartstikke eng, want er is een consequentie aan verbonden..
(Overigens als je niet springt heeft dat ook een consequentie….)
dus, springen:   Dat doe je of dat doe je niet.
Een klein beetje springen is niet mogelijk: probeer het maar eens!
Of je nu van een hoge duikplank in een zwembad springt of van de deurmat op de vloer van de gang…
Springen, betekend dat je je met twee voeten volledig losmaakt van je basis, je her-oriënteert, zorgvuldig kijkt naar je nieuwe basis en daar dan stevig contact mee maakt .

Beslissen kan je vergelijken met springen.

Je verplaatst jezelf en je neemt een ander standpunt in,
een ander perspectief.
Je kijkt naar de wereld –en jezelf- vanuit een andere invalshoek en dat zorgt voor nieuwe inzichten.

Daarom is een klein sprongetje net zo waardevol als een grote sprong!

Het gaat er om, dat de plek waar je terecht komt,
ánders is dan waar je vandaan komt: Verandering!

Het belangrijkste onderdeel: De sprong! 

Het feit dát je wil springen (hoe klein de sprong ook zal zijn) heeft een waardevolle betekenis: Je bent bereid!!

Bereid om te veranderen
Bereid om ergens aan te beginnen
Bereid om iets nieuws te ervaren
Bereid om iets achter te laten
Bereid om de consequenties onder ogen te zien

Iedere beslissing die je neemt is eigenlijk een sprong.

Het dilemma:

Je twijfelt of je vanavond naar Yoga –of voetbal- gaat…

Je MOET eigenlijk iets van jezelf en je zal je wellicht alvast een beetje schuldig voelen. Of je voelt een ‘bal in je buik’ omdat je er als een berg tegenop ziet om te gaan.
Of je hebt een licht gevoel in je hartstreek omdat je –als je NIET- gaat, ruimte hebt om met je vriend(in) af te spreken!…
De twijfel: een “niet weten / onbestendig / ik-moet-eigenlijk-een-beslissing-nemen gevoel. De klok tikt verder en met de druk óm te beslissen neemt de stress ook toe!

Je bevind je in een onzekere –onveilige- situatie waarin je iets MOET doen: ‘beslissen.’

Je kunt nu ook geen andere   plannen maken, want je weet –nog- niet of je hier gelegenheid voor hebt…..

Je springt naar links:

Je blijft thuis!

Er is nu een situatie waarin er rust is. Er is een zekerheid.

Je bent een beetje trots, dat je jezelf wat rust gunt.

Je brein verteld je dat je vanavond je vriend(in) kan uitnodigen en dat je een volgende keer weer met plezier naar yoga/voetbal toe gaat.

Je bent ontspannen en kijkt er nu heel anders tegenaan.

 

Je springt naar rechts:

Je gáát naar yoga –of voetbal-.

Er is nu een situatie waarin er rust is. Er is een zekerheid.

Je bent een beetje trots, dat je je eigen afspraak nakomt.

Je brein verteld je dat je morgen ook nog naar je vriend(in) kan en dat je –ondanks dat je er tegenop ziet- er iedere keer weer met plezier vandaan komt.

Je bent ontspannen en kijkt er nu heel anders tegenaan. 

Het gaat uiteindelijk niet om WELKE beslissing je neemt, maar dat je bereid bent OM een beslissing te nemen. Ook al is er een risico dat het niet de beste beslissing is.
Spijt, hebben we meestal van dingen die we niet gedaan hebben.

De bereidheid om te springen is de bereidheid om te leren en het risico te nemen om fouten te maken. Zonder fouten te maken leren we niets.

Meestal hebben we een tweede, derde of zoveelste gelegenheid om het nóg een keer te doen en dan een andere kant op te springen. Maar leren doen we iedere keer.

Zonder te springen, blijven we altijd in die twijfel hangen en krijgen we geen inzichten….

Ben je bereid? Wil je leren springen?

Spring dan naar een wandelcoach of miniretreat.

Dat is een klein sprongetje en helpt je om te transformeren naar een Kangoeroe!

 

Terug naar het Blog-overzicht: